Ενδοσχολική βία

Της Γιώτας Τσαρμποπούλου

(απόσπασμα από το βιβλίο της «Η Λυκειάρχης»

 Μου κατέβασαν τα παντελόνια…

Άνοιξε η πόρτα του γραφείου μου με ορμή!
Πρώτος μπήκε ο καθηγητής σε κατάσταση υστερίας! Είδα τα χέρια του να τρέμουν και τον λυπήθηκα. Μα τι επάγγελμα είναι αυτό που κάνουμε…; Απαιτεί ακόμα και ρόλο… παιδονόμου!
-Πάρτε τον και ρωτήστε τον μόνη σας, κυρία Λυκειάρχη!
Γύρισα προς τον μαθητή:
-Τι να ρωτήσω παιδί μου, τι συνέβη;
Ο μαθητής ήταν ο Θανάσης, καθημερινός επισκέπτης του γραφείου, με κόκκινα μάτια, αγριεμένο πρόσωπο, έτοιμος να σκοτώσει… όποιον έβλεπε μπροστά του!
-Να, κυρία, ο Καραμπλιάς, μου… κατέβασε τα παντελόνια μπροστά σε όλο το σχολείο, τώρα, στο  διάλειμμα! Τον είδε ο κύριος Νικολάου, τον φώναξε, αλλά… έφυγε, κι έτσι έφερε εμένα, να σας πω τι ακριβώς έγινε.

Κατέρρευσε ο Θανάσης, έβαλε τα κλάματα με λυγμούς! Είχε ένα φόβο στα μάτια!
-Γιατί πιστεύεις ότι το κάνει αυτό ο Καραμπλιάς, Θανάση, τον ρώτησα ήρεμα.
-Λεφτά, κυρία, μου παίρνει κάθε μέρα τα λεφτά! συνέχισε με αναφιλητά.
-Τι λεφτά έχεις εσύ αγόρι μου; ρώτησα.
-Το χαρτζιλίκι μου, κυρία! Δεν έχω να φάω!
-Γι αυτό σου κατέβασε το παντελόνι;
-Ναι, με εκβιάζει κυρία, κι αν έρθω να σας το πω, μετά το σχόλασμα θα με χτυπήσει, έξω από το σχολείο!
-Τι είπες; Θα σε χτυπήσει; ούρλιαξα.
-Ναι, είναι κάποια παιδιά που μας χτυπάνε, αν σας μιλήσουμε! Κάθε μέρα μας παίρνουν το χαρτζιλίκι στο διάλειμμα κι αν αρνηθούμε, μας κατεβάζουν τα παντελόνια, είπε σιγανά, απελπισμένος.
Πετάχτηκα επάνω αγριεμένη!
Πήγα αμέσως στο μικρόφωνο:«Προσοχή, προσοχή, όλοι οι μαθητές του σχολείου να συγκεντρωθούν στο χώρο του προαυλίου, όπως ακριβώς, στην πρωινή συγκέντρωση. Προσοχή, επαναλαμβάνω…»
Όλοι  δυσανασχέτησαν γιατί ήταν ώρα διαλείμματος, αλλά υπάκουσαν!
-Παρακαλώ συνάδελφοι να βγείτε όλοι, μα όλοι, έξω στη συγκέντρωση των μαθητών, έχουμε μια πολύ σοβαρή ανακοίνωση! είπα στο γραφείο των καθηγητών.   Άρχισα να μιλώ ιδιαίτερα ταραγμένη.
Φώναζα πολύ δυνατά:
-Ο κ. Νικολάου, είδε με τα μάτια του το μαθητή …να εκβιάζεται ασύστολα από το συμμαθητή του, Καραμπλιά! Να έρθει τώρα, εδώ μπροστά ο Καραμπλιάς, που θεωρεί απλό το να κατεβάζει το παντελόνι του συμμαθητή του, με σκοπό να του αποσπάσει το καθημερινό χαρτζιλίκι του…! είπα δείχνοντας το Θανάση, που είχε όψη φοβισμένου θηρίου,

Η ενδοσχολική βία, δεν είναι φαινόμενο σημερινό, αλλά υπάρχει από την πρώτη ίδρυση σχολείων στον κόσμο. Είναι φαινόμενο λυπηρό και απασχολεί πολύ τους εκπαιδευτικούς όλης της γης.Αλλά, όσο η οικογένεια αναπαράγει βία, σωματική και λεκτική στο σπίτι, όσο η ψυχή των παιδιών κουρελιάζεται και λεηλατείται από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, τόσο οι εκδηλώσεις βίας σε όλα τα σχολεία, πλούσια και φτωχά, θα συνεχίζουν να εμφανίζονται αμείλικτα!